persoonlijke doelen?

Van de week kregen mijn man en ik de vraag ; wat zijn je persoonlijke doelen?
We kregen een wit vel en een pen, eerst was de vraag wat onze doelen waren mbt onze zoon J. daar konden we wel wat opschrijven, niet eens zoveel eigenlijk, bij andere ouders leek een a4 te klein, dit hadden wij niet.
Persoonlijke doelen...ja dat wisten we alletwee zo snel niet..wat zijn nu eigenlijk onze persoonlijke doelen, behalve je kinderen zo goed mogenlijk groot te krijgen?
Uiteindelijk konden we toch wat opschrijven ...pfff ..gelukkig maar :-) We ontmoette die avond andere ouders met allemaal een kind als J.  Dit was nieuw voor voor ons en nog onwennig , maar meteen al zoveel (h)erkenning bij mensen die je totaal niet kent, dat doet je erg goed.
Wat me meteen opviel was hoeveel emotie er is , als je kind 'anders' is, wat raakt het je als ouder, het onbegrip van buitenaf, het verdriet van het kind zelf.
Tot half juni zullen met deze groep ouders en 2 deskundige mensen gaan werken aan onze doelen mbt ons kind met autisme
We hebben er zin in !

Gisterenavond wilde ik even gaan hardlopen. T. en J. mogen soms mee, dat vinden ze erg leuk, zo in het donker.
Ze willen alletwee mee, en dus wil ik op tijd gaan, meteen na het avondeten, maar wil eerst de vaat/ tafel en aanrecht schoon hebben. J. heeft niets te doen en kan niet wachten.
Ik zie dat de stofzuiger er nog staat , en zeg hem dat hij wel ff mag stofzuigen. (dat vind ie leuk en is ie ff bezig :-)) Terwijl hij aan het stofzuigen is roept hij;' gaan we al??'  ik zeg dat we bijna gaan...zegt J. met een zucht ' owww wat jammer !!! ik vind stofzuigen juist zoooo leuk !!!'  ik moet lachen en zeg; ' dan blijf je toch lekker thuis en ga je stofzuigen?' Hier word hij heel erg boos om, dat mocht ik niet zeggen ! Boos scheeuwt hij; 'Dat zijn geen grapjes voor kinderen met autisme !!!! dat begrijpen wij niet !!!'
Eenmaal gekalmeert gaan we met zn 3-en het donker in en kiezen de rustigste route ; een landweg richting de snelweg, geen verkeer, das fijn, en geen lantaarnpalen, dat geeft niet.
Ik vind het heerlijk die weg, maar al snel moeten we omkeren , want het is echt te stil en te donker en te eng volgens J.
Zou hij toch stukje bij beetje angst gaan kennen? gevaar gaan zien? ik hoop het !