einde verhaal nitendo dsi ???...

Voor zijn verjaardag kreeg J van ons een nitendo dsi, en 14 dagen later lag hij op tafel en dacht ik hem even (voor de veiligheid) in de kast te leggen en plof daar lag hij op de grond

het ging niet hard en hij viel niet ver en toch is hij stuk daardoor..

vandaag heeft mijn man hem even uit elkaar gehaald onder toeziend oog van J.

die het superleuk vond de binnenkant te zien :-)

en superspannend....zou het lukken??!!

Er moet nu een onderdeel besteld worden en dan duimen dat hij het weer doet

anders kost het me een nieuwe....

en appelflappen gebakken , helemaal zelf...

smaken erg goed !

Doe wat je wilt...kletsen doen ze toch..

Doe wat je wilt, kletsen doen ze toch... Dit hing jarenlang op een bordje op de wc in mijn ouderlijk huis, ik heb de tekst altijd goed gevonden, uiteindelijk is het natuurlijk gewoon zo.
Ik las het volgende verhaal en vond het een erg leuk voorbeeld om vooral te doen wat je zelf denkt wat juist is.

Op een dag gingen vader en zijn zoon op reis. Vader gaf er zelf de voorkeur aan te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden: Zie daar de wereld op zijn kop. De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom. Die gezonde jongen rijdt op een ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.

Toen de jongen dit hoorde stond hem het schaamrood op de kaken.

Hij stapte af en stond erop dat zijn vader verder zou rijden. Zo liepen ze voort, vader op de ezel en de jongen te voet. Even later kwamen ze weer mensen tegen die zeiden: Moet je dat zien! Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.

Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei: Kom, dan zullen we samen op de ezel rijden.

Zo vervolgden ze hun weg, tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: Kijk, dat arme beest! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen!

Daarop zei vader tot zijn zoon: Laten we afstappen. Het is beter dat we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.

Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot een stel voorbijgangers wederom commentaar leverde: Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.

Vader draaide zich om naar zijn zoon en zei: Je hebt het gezien, mijn zoon. Hoe je je ook gedraagt, op en aanmerkingen zullen er altijd zijn in overvloed. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.

prietpraat

' Ik word zooo moe van al dat ge-sorrie !!!'  verzucht S , ik zeg; 'ach ja, ik word zoo moe van dat ge-ruzie!!"  S. schaterd het uit van het lachen , slaat met zijn handen op zijn knieen , zo moet hij lachen...
ik zit verbaast te kijken, roept hij uit; Jij bent echt nooooit moe !!, jij kan niet eens moe zijn!'

!?!?

Vanavond poetst J zijn tanden en inspecteert in de spiegel zijn tanden, ' krijgt ik straks ook zo'n naar...euuu..euu..ding??'  met een moeilijk gezicht kijkt hij me aan
 ' een beugel?'
 ' jah!'
 ' dat weet ik nu nog niet hoor J..' 
 ' waarom niet?'
 ' dat moet de tandarts zeggen'
 ' Wilt u dan alstublieeeeft zeggen dat ik echt al mooi genoeg ben van mezelf ??!!!

De kinderen komen uit school, lekker met zn allen thuis, lekker rommelen, eten koken , bijkletsen.
1 van de kinderen verteld me dat er een kind is wat wel met hem wil spelen, maar van haar moeder mag ze echt niet met hem spelen, ik vraag waarom niet? heb je ruzie met haar gehad ofzo? nee hij had geen ruzie met haar gehad, sterker nog ; hij had zelfs nog nooit met haar gespeeld !
Ik voel verontwaardiging , ze voelt zich 'te goed' voor ons?
Ik moet me inhouden om niet regelrecht naar hun huis te lopen, aan te bellen, en vriendelijk te vragen wat er aan de hand is, waarom mag haar kind niet met mijn kind spelen?
Dit soort dingen onzin irriteerd me enorm en op deze manier aangepakken helpt soms wel. Boos word ik niet, ik vraag het gewoon recht op de man af, waarom en wat, ze verschieten altijd van kleur, verwachten niet dat iemand ze rechtstreeks aanspreekt op zulke dingen. Meestal pakt het positief uit. Zo ook met roddelen, iets waar ik een vreselijke hekel aan heb, als je mensen er rechtstreeks op aan durft te spreken schrikken ze zich een hoedje.
Wat staat een mens dan nog dicht bij de natuur, ik in elk geval wel , in de natuur zijn moederdieren vaak agressief , juist als ze jongen hebben, zo is het bij mij in elk geval wel soms. :-)
Ik denk even na, wat doe ik, ga ik naar de bewuste moeder toe? , ik denk aan vanmiddag, ik was op kraambezoek bij een vriendin, ze heeft een kindje gekregen met down-syndroom, het ventje moest meteen na de geboorte worden geopereerd, zoveel zorgen.
En meteen besluit ik niet te gaan, ik heb hier geen zin in, om me om zulke onzin druk te maken, ik zeg tegen mn zoon dat ie zich niks moet aantrekken van dit voorval, dat het voor het meisje wel sneu is, maar als die moeder zo doet zegt het meer over hun zelf ,dan over ons.
Bah..wat een onzin zulke dingen!

Vorig jaar kreeg ik het verzoek van de kinderen; mag er een bank(je) in de keuken, zo lekker om op te hangen met een boek of je ds, zo gezellig als Mama aan t koken is..
Ik ben het er wel mee eens , dus ga ff op marktplaats zoeken...
...word vervolgt ;-)

Diesel

Op 8 september 2011 gaan we kijken bij dit nestje maine coons en zoeken een kater

er zijn er 6 , dus keus genoeg..

mja welke kies je dan? moeilijk !!

Totdat er bij mijn man een katertje  aan zijn been omhoog klimt

eenmaal op de arm legt hij zijn koppie neer en dit is het resultaat;

De keus was toen snel gemaakt :-)

We zeggen ook altijd; wij hebben hem niet gekozen, maar hij heeft ons gekozen!

Samen met broertje

Diesel en Hummer (die woont hier ook)

nu ...iets groter, de 2 broertjes zijn onze Sterre van 9 maanden voorbijgegroeit  :-)

Diesel is een geweldig leuke en lieve kater , die altijd wil knuffelen, ook mensen die hij niet kent knuffelt hij :-)

Al onze coons zijn vreselijke knuffelberen bij ons maar niet bij mensen die ze niet kennen, alleen Diesel knuffelt met iedereen, ook als hij ze niet kent.

Zijn naam heeft hij gekregen van onze zoon J.

Hummer dankt zijn naam aan onze dochter T.

Zijn kleur word creme genoemt , op de 3e foto van boven zie je diesel met zijn broertje, zijn broertje is een rode kater, dan zie je het verschil.

Zoals al onze katten is hij erg nieuweschierig , het zijn net honden wat dat betreft, bemoeien zich overal mee

komen kijken als er bezoek binnen komt, rennen naar de deur als je thuiskomt en begroeten je ook echt.

Geweldig ras gewoon!!

Slaapfeestje

Gistermiddag vertrok onze dochter naar een slaapfeestje

                                                                   De kado's

Wat er mee moest :-)

Vanmorgen weer thuis en na 5 minuten zag het zo zo uit

(hele nacht gewoon niet geslapen..)

Ik heb haar  inmiddels al 2 keer wakker gemaakt,

maar slaapt gewoon weer verder...

'Hallo, je spreekt met je Stalker...'

Gisteren zouden we met de kleuters naar een voorstelling gaan, dus wij met de auto naar school, S helemaal trots en blij ...wij gaan altijd lopend, de school is 1 straat verderop..dan zoals nu met de auto naar school is feest.
Op school wacht de juf ons al op, de voorstelling kan niet doorgaan, 1 van de spelers is ziek. Teleurstelling bij de kinderen, bij mij ook wel, ik had er wel zin in !
Met de auto ga ik weer naar huis, eenmaal thuis, gaat de telefoon, ik neem op en hoor;' Hallo je spreekt met je stalker' Verbaast zit ik met de hoorn in mn hand. Maar als ze verder praat herken ik haar stem en blijkt het iemand te zijn ik echt altijd overal tegen kom, vandaar de naam stalker :-)
                                               
Dit voorval doet me denken aan een voorval zo 2 jaar geleden.
Het is 13.00 uur, de kinderen zijn net naar school, S. was toen nog thuis en zit aan tafel, de achterdeur gaat open en er stapt een man binnen.
Iedereen komt hier achterom, dus niks vreemt. Alleen ken ik deze man totaal niet, hij ziet er vies, slordig , ongeschoren uit. En zomaar staat hij midden in mijn keuken, hij zegt;' hallo'  ik groet terug , en dan is het stil.
De man kijkt om zich heen, grinnikt eens naar S, en kijkt mij weer eens bevreemt aan.
Er word niks meer gezegt, ik ben sprakeloos, dat gebeurd me zelden !! Ondertussen draaien mijn hersens op volle toeren is dit een overval? inbraak? waarom zegt hij dan niks? Ik zoek met mn ogen de telefoon, die ligt ver weg, zit de voordeur nog op slot, vraag ik mezelf af. S. zit dicht bij me, gelukkig, die kan ik zo pakken en meenemen , indien nodig....Ondertussen staan we daar alletwee stilzwijgend in huis , hij lacht eens schaapachtig, ik verbaas me, glimlachende overvaller? Hij schraapt zijn keel eens en kijkt achterom naar de achterdeur en doet de deur weer open en zeg; ' dit meisje heeft me hier gebracht'  verbaast zie ik nu mijn dochter om de hoek komen, en begrijp en nog minder van. ' ze zegt dat u me wilt spreken?'  het moet niet gekker worden, ik snap er geen sikkepit van ! Nu stapt ook mijn dochter de keuken binnen en zegt; 'Je wist niet wie er in de lege boerderij woonde voor anti-kraak, nou deze man woont er , je wilde hem toch wat vragen?!'
Sjongejonge zeg nu snap ik het pas !!! waar zijn mijn manieren?! , ik geef de man snel een hand en stel mezelf voor en leg hem uit wat er aan de hand is. Een heel aardig man zo blijkt nu, hij wist zich ook geen raad met de situatie , hij was thuisgekomen en met dat hij uit de auto stapte was mijn dochter , die onderweg was naar school, naar hem toegelopen en vroeg hem of hij daar woonde , toen hij dat bevestigde vroeg ze of hij even met haar meeliep omdat haar moeder hem echt moest spreken...Voor zijn werk was hij soms weken van huis, en ik wilde hem al weken wat vragen en baalde dat dat steeds niet lukte , nu had dochterlief hem op ´heterdaad´

persoonlijke doelen?

Van de week kregen mijn man en ik de vraag ; wat zijn je persoonlijke doelen?
We kregen een wit vel en een pen, eerst was de vraag wat onze doelen waren mbt onze zoon J. daar konden we wel wat opschrijven, niet eens zoveel eigenlijk, bij andere ouders leek een a4 te klein, dit hadden wij niet.
Persoonlijke doelen...ja dat wisten we alletwee zo snel niet..wat zijn nu eigenlijk onze persoonlijke doelen, behalve je kinderen zo goed mogenlijk groot te krijgen?
Uiteindelijk konden we toch wat opschrijven ...pfff ..gelukkig maar :-) We ontmoette die avond andere ouders met allemaal een kind als J.  Dit was nieuw voor voor ons en nog onwennig , maar meteen al zoveel (h)erkenning bij mensen die je totaal niet kent, dat doet je erg goed.
Wat me meteen opviel was hoeveel emotie er is , als je kind 'anders' is, wat raakt het je als ouder, het onbegrip van buitenaf, het verdriet van het kind zelf.
Tot half juni zullen met deze groep ouders en 2 deskundige mensen gaan werken aan onze doelen mbt ons kind met autisme
We hebben er zin in !

Gisterenavond wilde ik even gaan hardlopen. T. en J. mogen soms mee, dat vinden ze erg leuk, zo in het donker.
Ze willen alletwee mee, en dus wil ik op tijd gaan, meteen na het avondeten, maar wil eerst de vaat/ tafel en aanrecht schoon hebben. J. heeft niets te doen en kan niet wachten.
Ik zie dat de stofzuiger er nog staat , en zeg hem dat hij wel ff mag stofzuigen. (dat vind ie leuk en is ie ff bezig :-)) Terwijl hij aan het stofzuigen is roept hij;' gaan we al??'  ik zeg dat we bijna gaan...zegt J. met een zucht ' owww wat jammer !!! ik vind stofzuigen juist zoooo leuk !!!'  ik moet lachen en zeg; ' dan blijf je toch lekker thuis en ga je stofzuigen?' Hier word hij heel erg boos om, dat mocht ik niet zeggen ! Boos scheeuwt hij; 'Dat zijn geen grapjes voor kinderen met autisme !!!! dat begrijpen wij niet !!!'
Eenmaal gekalmeert gaan we met zn 3-en het donker in en kiezen de rustigste route ; een landweg richting de snelweg, geen verkeer, das fijn, en geen lantaarnpalen, dat geeft niet.
Ik vind het heerlijk die weg, maar al snel moeten we omkeren , want het is echt te stil en te donker en te eng volgens J.
Zou hij toch stukje bij beetje angst gaan kennen? gevaar gaan zien? ik hoop het !

Wie jarig is trakteert...

J. mocht vandaag trakteren; saucijzenbroodje&worstenbroodjes

en voor de juffen en meesters;

En mijn man heeft de poezen vandaag erg blij gemaakt met dit kado;

Het viel in goede smaak bij alle 4 , gelukkig maar !

Hummer

Dit is onze Hummer , de grootste uit een nest van 6 kittens.

Zijn bijnaam is Poes Muis

Deze was op het moment dat we voor een kitten kwamen kijken al gereserveert,

jammer vond ik , want ik vond hem super leuk

We kiezen voor een creme kater Diesel (deze woont ook bij ons, zal ik later ook eens een blogje over schrijven)

Een poos later , als we weer bij Diesel gaan kijken , blijkt deze kater weer vrij te zijn !

Zodoende hebben we toen voor 2 katers gekozen.

Rustig is hij, maar hij gaat gewoon zijn eigen gang en trekt zich dan ook van niets of niemand iets aan.

Als meneer gaat eten en hij wil alleen eten komt er diep gegrom uit zn keel en gaan alle poezen aan de kant

ze hebben respect voor hem , zo lijkt het.

Ik vind zijn karakter errug leuk, zo onverstoorbaar.

Ook lastig soms, op het moment wil hij een nieuwe plant van me opeten en trekt zich totaal NIKS van mij aan.

Ik ben gek op alle poezen in ons huis, zoals iedereen dat hier in huis is, toch heeft iedereen wel iets speciaals met 1 poes , zo heb ik dat met deze kater Hummer..

hiephiephoera!!!!!

Onze J. is vandaag jarig !

de kado's

We hebben de gewoonte dat de jarige zijn of haar ontbijt mag kiezen en op de verjaardag

ontbijt op bed krijgt met de kado's

Dit brengen we meestal als gezin , al zingend, bij de jarige binnen :-)

Het kado...

Trakteren op de kanjertraining.

s' middags feest op papa's werk ,

een BBQ Workshop !

De kinderen hebben hun eigen workshop

hamburgers maken, zelf patat maken van aardappels

sate maken en kroepoek bakken

en ook alles zelf bakken

tot slot maken ze van ijs spagettie en hebben ze een bak vol heerlijk spagettie-ijs !

 Voor de volwassen ook een BBQ workshop,

alleen anders dan de kinderen, 

maar erg leuk om te doen!

J. bijna jarig..

Morgen is het 9 jaar geleden dat wij vader en moeder werden van ons 2e kind , een zoon J.
De komst van een 1e kindje verandert je leven..
Toch veranderde ons leven opnieuw totaal met de komst van onze 2e, een zoon.
We gaven hem de naam J., de betekenis is rechtvaardig, eerlijkheid ,achteraf blijkt deze naam wel goed bij hem te passen :-)
Een klein , druk mannetje, dat was hij vanaf de 1e dag.
En wat huilde hij vreselijk veel, dag en nacht , uren achter elkaar, niet te troosten.
Wilde niet geknuffelt, niet lekker bij ons liggen, niet in bad, niet omgekleed,niks eigenlijk.
Alles suikervrij en koemelkvrij tot hij ongeveer 6 jaar is, dan is er geen reactie meer merkbaar op melk of suiker.Toch is het een heel vrolijk ventje , ondanks al het huilen, als hij niet huilt; dan lacht hij , tegen iedereen , en is dan ook echt altijd vrolijk. Bij het ouder worden word zijn vrolijke, ondernemende en ondeugende karakter steeds duidelijker. Voor niets en niemand bang, onvermoeibaar, veel behoefte aan struktuur.  De meeste mensen zijn gek op hem, hij is zo spontaan en open, spreek iedereen aan..:-) dit heeft voor veel leuke en grappige situaties gezorgt.
Slapen en J. dat zijn vanaf de eerste dag  2 dingen die niet samen gaan, tot zijn 4 jaar slaapt hij geen enkele nacht door.
J. is een jongen met een pervasieve ontwikkelingsstoornis, niet nader gespecificeerd
We zijn blij en dankbaar dat ons dit bijzondere kind ons is toevertrouwd, dat we dit mogen en kunnen doen.
Voor hemzelf is het soms erg moeilijk zijn daarom speciaal voor jou J. dit filmpje;

(dubbelklik voor vergroting! en vergeet het geluid niet..)

Voorjaar...

Hoe lang zal het nog duren voordat we het zonnetje weer gaan zien?

Deze tijd van het jaar...wat zal ik er van zeggen? Winter is leuk ! Sneeuw is leuk!

Heerlijk ...de tijd van kaarsjes aansteken..gezellig op de bank met een goed boek of goede film...terwijl het buiten koud is ,gezellig spelletjes doen ....schaatsen..sleeen..erwtensoep eten, warme chocomelk.

Ja daar hou ik allemaal van!

Maar echt winter hebben we nog niet gehad, wel kaarsjes en goede boeken en films :-)

Maar wat verlang ik alweer naar voorjaar, zon, bloemen, bladeren aan de bomen, alles weer langzaam groen zien worden.

Voorjaar, wat is dat toch een heerlijke tijd !

Nog minimaal 2 maandjes geduld en dan als de zon door breekt , dan zit ik in maart met een boek in de tuin ! Met jas aan, maargoed, de warme van de zon op je gezicht, heerlijk!

Ondertussen zal ik het moeten doen met ....ja waarmee eigenlijk?

Meestal begin ik deze tijd met klussen in huis, schilderen en behangen, maar na 2 jaar is dat nu helemaal klaar, wat nu zo vraag ik mezelf af...?

Niet dat ik me verveel, de kalender staat overvol, en binnenkort starten er 2 cursussen die ik ga volgen, en toch heb ik echt zin in een nieuw plan of project  :-)

Ik weet het nog niet, ik zal er nog eens goed over nadenken, ondertussen heb ik maar weer wat leuke accessories in diverse winkels bij elkaar gezocht en er wat voor op tafel van gemaakt.

een bijzondere steen...

Het is half 4, de school is uit, ik loop met de kinderen naar huis, T. is al ver vooruit, ze heeft haast.
J. heeft een vriendje die mee gaat spelen bij ons. De jongens zijn erg druk, ik wil snel naar huis. S. slentert mee aan mijn hand , hij is moe, geen zin om te lopen. Ik zie dat hij iets in zijn hand heeft, ik denk dat het een steen is, de oudste 2 hebben ook al 'iets' met stenen en verzamelen ze graag..ik heb niks met stenen, en ook niets met verzamelen, en daarom de regel; 'stenen blijven buiten' Want ja...als je stenen gaat sparen, dan liggen ze inneens echt overal voor het oprapen, en heb je al snel een veel te grote verzameling. Je wilt niet weten waar ik overal stenen vind ! in de bedden, in schoenen, in mn pantoffels, in de wasmachine etc..
Ineens realiseer ik me dat S. zomaar inneens ook met een steen naar huis komt, zou zoiets erfelijk kunnen zijn? zover ik weet heb ik nooit stenen mee naar huis gebracht, mss mijn man?
Ik vertel S. dat stenen niet mee naar binnen mogen, en buiten blijven, dat hij er maar een mooi plekje voor moet zoeken in de schuur of in de tuin...Met een teleurgesteld gezicht en opkomende tranen kijkt S. naar de mooie steen in zijn hand, ik kijk ook en ik kijk nog eens wat beter..! ik knipper even met mijn ogen om te zien of ik dit echt wel zie..?! De steen van S. is geen steen maar een hondendrol ! Hij loopt al bijna de hele weg met een hondendrol in zijn hand ?!
Groot verdriet voor S. Ben je al zoo moe als je uit school komt...moet je ook nog eens lopen naar huis , en doorlopen graag van mama, en dan pak je een mooie grote bijzondere steen voor op je kamer (in je bed?) en dan mag deze niet naar binnen? en tot overmaat van ramp is het helemaal geen steen, maar poep?
Het leven is nog niet zo makkelijk voor een 4 jarige...

In de verte kraait een haan....

Wat klinkt dat altijd mooi ! in een boek ofzo..
zo landelijk...gezellig..ik hou er van..!
Nou ja ..tot vannacht toe dan...
Vanacht zo tegen 5.00 uur moest ik er uit voor 1 van de kinderen
om 5.00 uur kruip ik weer lekker in mijn bed, heerlijk, nog 1,5 uur voordat de wekker gaat !!
Dat is dan weer het mooie van er snachts voor de kinderen uit moeten, je bent wel bewust aan het genieten van de nacht en van de rust..en de stilte..
Zo geniet ik in stilte ...tot de stilte wreed word verstoord door een errug luid;' KUKELEKUUUUUUUUUU!!!!' Verschrikt kijk ik op de wekker, 5. 00 uur presies !
2 tellen later van een andere kant , maar zeer zeker niet minder hard of vervelend;' KUKELEKUUUUUUHH!!!!'  En zo kraaien in het midden van de donkere nacht heel dichtbij 2 hanen.
Alsof ze een wedstrijd doen, wie kraait het hardste?
Dat klinkt niet leuk meer dan he? ' Midden in de nacht kraaien dichtbij 2 hanen'  of ' in het vroege ochtendgloren kraait in de verte een haan'  Dan hou ik meer van die versie van ' in de verte'  dat is beter,
ver weg..
Het is nu midden in de winter, donker en koud, om 7.30 uur stapte ik in de auto en leek het nog steeds nacht.... hoe zou het van de zomer dan gaan? hoe laat beginnen die beesten dan te kraaien? ik denk dat ik het antwoord liever niet wil weten :-)
Voor mij geen kippen , laat ze zooral beschreven worden in boeken, daar zijn ze nog wel leuk....nu nog hopen dat de kippeneigenaren er ook zo over gaan denken...

Het land van Jan Klaassen

Alweer ruim 6 jaar gaan we elk jaar in de kerstvakantie of in de voorjaarsvakantie naar Het land van Jan Klaassen, zo ook vandaag...we hadden naar het dolfinarium zullen gaan...dinsdag al, maar vanwege het weer zijn we toen naar de Bioscoop geweest, vandaag zouden ook naar dolfinarium gaan, mja met zelke storm is daar ook niets aan. Vandaar toch nog vrij onverwacht vandaag een dagje naar Braamt. Heerlijk was het weer om er te zijn, wat is het er toch elke keer weer leuk en gezellig, altijd feest!

De zaal van het poppentheater, altijd een succes !

Braamt ligt hier niet om de hoek, en genoeg binnenspeeltuinen in de buurt zou je zeggen, dat is waar..

maar nergens is het gewoon zo leuk en gezellig als in het land van Jan Klaassen, zeker de moeite waard om eens wat verder te rijden!

Een lekker dik boek meegenomen en de oudste 2 kinderen hadden meteen al een heerlijk rustige plek voor ons gevonden, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt :-)
Dit was ons uitzicht vanaf onze tafel;

 

De oudste redden zich daar wel en hadden op een gegeven moment al een echte baan daar ;-)

Ze hielpen de kinderen bij het in en uitstappen van de auto's en dat deden ze echt super !

zelf natuurlijk ook af en toe een rondje rijden !

En samen een dansvoorstelling gegeven !

S heeft zich ook super vermaakt, het is daar veel te groot om hem alleen te laten lopen, dus gingen we om de beurt met hem mee, maar dikke pret !

kijk hem hier eens helemaal alleen glijden !

Na een lange vermoeiende dag bij de Mac gegeten en thuis alledrie in bad en naar bed, nu rust...:-)

Mochten jullie nog uit willen deze vakantie? dit is echt leuk !

Intree is 10 euro per persoon en dan krijg je per persoon 1 x koffie, thee of limonade gratis

daar zit dan verder alles bij in, binnenspeeltuin, buiten en de shows...koopje dus !