'Wat eten we vanavond?' Deze vraag hoor ik hier elke dag van alle kinderen,

nooit is het goed, meestal vragen ze of ze toch aub een broodje mogen, en nee dat mag niet.

Deze week was anders. Maandag werd de kabel van de oven en de kookplaats doorgesneden en hadden we dus geen oven en geen kookplaat. Alleen nog een magnetron.

En dus werden er kant en klaar maaltijden gehaald, niet erg lekker trouwens en wel duur.

Vandaar dat we besloten dat de kinderen zolang een broodje mochten eten.

de kinderen houden niet van macaroni, nasi, bami enz enz en willen dan altijd brood, wat normaal niet mag, deze week dus wel, de hele week zelfs !

En wat denk je ? Woensdagmiddag vroegen ze; ' wanneer krijgen we weer normaal eten?!'

Donderdagmiddag, mijn man neemt vrij om de stroom van de oven en kookplaat opnieuw aan te leggen. J. is bij een vriendje spelen. Ik zou hem omhalen en even thee blijven drinken bij de moeder van zijn vriendje. 16.15 uur zou ik er zijn. Maar dat liep anders, mijn man bleek me nodig te hebben bij het trekken van de draden, dus prima....Maar om 16.30 besluit ik dat het toch echt de hoogste tijd is J op te halen, hij is erg van de klok en ik wil niet nog meer onrust veroorzaken bij hem; ' en ik moet ook nog thee drinken daar'...dat is nu eenmaal belooft we moeten toch zo voorspelbaar mogenlijk blijven...zeker in deze rommel hier..Snel spring ik in de auto, aangekomen bij J en zn vriend zeg ik hem presies over 5 minuten weer naar huis te rijden en bestel sinas ipv thee :-)
J heeft bij zn vriend verteld dat hij altijd zo'n honger heeft en alleen maar brood krijgt thuis en toch zoooo'n honger heeft !!! Ze hebben hem verschillende keren eten, chips, snoep en ijs aangeboden , maar hij wil niks....je weet tenslotte maar nooit wat ze je geven?! Zijn vriend heeft dezelfde diagnose als J en word er dus gelukkig wel doorheen gekeken :-)
Na 5 minuten rijden we naar huis, een stralende J naast me met een lekkere cornetto in zijn hand :-)
toch overstag gegaan voor ijs.  Thuis blijkt dat er ook vandaag nog niet gekookt kan worden en dus maak ik snel tosti's en eten we snel...om 17.40 moet J weer bij de kapper zijn.
17.12 uur J in paniek , DS is kwijt, DS moet mee naar de kapper, dat moet van de kapper...het is een keer gebeurd dat hij zijn gameboy was vergeten en dan is stilzitten onmogenlijk , en dus zei onze kapster; 'Neem de volgende x wel je gameboy mee!'
nadat hij in 3 minuten als een wervelwind 3 verdiepingen heeft doorzicht , vind ik zijn DS gewoon in de kast.
Snel in de auto, aangekomen ; geen parkeerplek...na enig zoeken gevonden...snel lopen we naar de kapper, we komen binnen; J doet zijn schoenen uit en zet ze bij de deur op de mat en loopt met 1 sok en 1 blote voet (!!??) naar de kappestoel en gaat met een zucht zitten. Ik meld de kapster; ' Nou familie Flodder is ook gearriveert!'  Verbaast vraag ik J waar zijn ene  sok is gebleven ' ja duhuuu...!! op de trampoline natuurlijk! ' Snel pak ik zijn schoenen en probeer deze weer aan te trekken, waardoor hij nog bozer word, binnen moeten schoenen uit...ook bij de kapper...
Wissel van de seizoenen , zo lastig voor deze kids.
Elke morgen vertrekt J naar school, met skisokken aan en snowboots (dit moet immerst ivm wintertenen?!) winterjas met capuchon op en handschoenen aan..
snowboots heb ik inmiddels verstopt , skisokken bijna..
Winterjas laat ik maar even zo, want straks word het weer kouder en moet het weer verandert worden...
Vanmiddag gaan J en ik een eind fietsen , het is zo mooi weer...verder hoop ik voor de jongens dat alles snel weer ' gewoon' is in huis en qua (zomer)kleding.