Shoppen met J.

Gisterenavond was er extra koopavond.
Ik heb J. al regelmatig gevraagt of hij mee wil, hij houd er niet van en hoeft ook haast nooit mee winkelen (alleen met bijv schoenen kopen) of zoals nu met suprise's ook. Ook mocht hij zelf wat uitzoeken voor sinterklaas.
Meestal vind J. het vreselijk als hij mee moet, maar vandaag had hij er wel zin in.
Maar s middags lees ik op een ander blog dat het vreselijk druk is in de winkels , dus begin ik al ergens te twijfelen,.. mja we moeten gewoon..
Voordat we gaan vertel ik J dat het heel erg druk is in de winkels en je misschien zelfs 30 minuten in de rij moet staan om af te rekenen.
Vrolijk zegt hij; 'Geeft niks hoor mam, ik neem gewoon mn gameboy mee !'
inwendig moet ik lachen , hij doet alsof hij mij gerust moet stellen en ik denk dat het andersom is :-)
Dus gameboy mee, we gaan. In de auto hebben we samen een gesprek over de training van zaterdag, het huiswerk is; zeggen hoe je je voelt en vragen hoe een ander zich voelt.
met veel lol raden we bij elkaar wat de ander voelt.
Aangekomen in het centrum kijkt J verrukt naar alle versiering en word er werkelijk vrolijk van, hoe bestaat het.
Ik zag eens in een programma dat er onderzoek is gedaan naar mannen die gaan shoppen, ' gezellig' met hun vrouw mee, uit onderzoek bleek dat mannen dezelfde symtonen vertoonde als mannen in oorlogsgebied !
hartslag ed is dan hetzelfde, aldus het onderzoek.
Let er maar eens op als je winkelt hoe die mannen zich gedragen, ik heb het serieus met ze te doen!
En als je dan vrouwen ziet...mss moeten ze dat ook eens onderzoeken...ik denk dat die daar gewoon in hun ' natuurlijke omgeving ' zijn ...
Anyway we slagen in de 1e winkel , wel was het erg spannend voor J want wat als je nu iemand uit je klas tegenkomt??? die ook moet inkopen voor loodjes?? of als je de juf tegenkomt??
voorzichtig speurt hij om zich heen, maar de kust lijkt wel veilig..
bij het binnenkomen in de winkel waarschuwt J me; ' We zijn hier voor mij, voor mijn kado's , dus denk aub aan mij en niet alleen maar aan u zelf..'
ik moet een lach onderdrukken, zo grappig om te zien hoe hij soms denkt. Hij meent het ook echt en doet niet boos maar verteld het gewoon.

Eenmaal buiten ziet hij een kerstman op arreslee, J reageert meteen en zegt;' ik geloof niet in de kerstman ' ' nee ik ook niet '
' nee die bestaat ECHT niet, want hij geeft geeneens kado'tjes !'
ja da' s ook weer zo :-)
J. heeft nog een speelgoedbon liggen vanaf zijn verjaardag (januari) dus bijna een jaar oud ! kun je nagaan hoe vaak hij hier komt !
Helemaal gelukkig is hij met zijn dartbord wat hij ervoor heeft gekocht.

Ik moet voor mezelf nog even in een winkel zijn, J zegt op een waarschuwende toon; ' als u maar niet gaat passen!'   Heelaas voor hem moet het wel gepast worden , maar hij weet de oplossing, hij gritst het kledingstuk uit mn handen en houd het zo'n beetje voor me en met een scheef hoofd kijkt hij even serieus;'
nou dat kan best hoor mam, nu hoef je niet te passen, het staat wel...euuu...leuk!'
Als we bijna de winkel uit gaan grijpt J mijn hand en zegt ; ' owww neeee, ik voel dat ik echt moet breakdansen nu !!!'  Wat een super goede omschrijven, wat geweldig, niet boos doen niet driftig worden, maar gewoon zeggen wat je voelt, werkt dit even goed !!!
Het waren te veel prikkels in de winkel, hij heeft zich netjes gedragen, ook al wilde hij helemaal niet de winkel in, dit is het gevolg.
Ik vertel hem dat hij gerust mag breakdansen, geeft niks, ik wacht wel even.

Tot slot kopen we een ijsje, en lopen richting auto, maar komen langs de dierenwinkel, ik word meegetrokken de winkel in, na ongeveer 30 minuten staan we weer buiten en gaan tevreden naar huis.