Op tijd vertrokken , ons met zn 5 -en in 1 auto gehesen en op naar Duitsland...
Ik heb er zin in dus..kom maar op..
Nadat we zijn begonnen met koffie en wat lekkers lopen we een plein op.
Het ziet er supermooi en gezellig uit , maar na 10 minuten hebben we het pleintje gehad en vragen ons af of we toch niet de hele rit hebben gemaakt voor dit pleintje? het is toch de grootste kerstmarkt?.. niet dat ik er verstand van heb, helemaal niet, ik ben nog nooit op een kerstmarkt geweest , dus geen idee..
Maar nee de rest is overtuigt dat er toch heus meer moet zijn dan dit , dus zoeken we verder en komen gelukkig veel meer tegen
En kijk hier dan hoe mooie kabauter om te leren schaatsen ! ideaal toch?
zou zoiets ook in paar maten groter bestaan??...ik bedoel...
De kerstmarkt is erg groot en verspreid over de binnenstad, dus lopen we tussendoor ff stevig door , het is gaan miezeren, we turen op een miniatuur kaartje van de stad om te zien waar we zijn en waar we heen moeten. We lopen onder luifels door, lekker beschut. Zo dacht ook een dakloze man , die zat in zijn slaapzak langs de kant op de stoep, pet op en zit er roerloos.
'nou die ziet wel wit' zo zegt 1 van ons, nou reageert de ander; 'hij is toch niet..dood?'
' Wat? nee toch??' Voorzichtig draaien we ons om en bekijken de man iets beter 1 van ons bukt zich iets om de ogen van de man te kunnen zien..
' Nee hij beweegt!'
Snel lopen we met zn 5 en verder...stel je voor ..
Tegen een uur of 3 zijn we op zoek naar een warme plek om te zitten en een broodje te eten.
Er word veel verkocht , heerlijke dingen, maar het meeste buiten en zonder tafel en stoelen om ff te kunnen zitten. Maar we vinden een mooie straat vol met horeca , coctailbars, kroegen, pups etc.
Gezellig is het er zeker weten wel, luifels, terraswarmers..
We vinden een leuke tent, of beter gezegt we worden aangesproken door een zeer aardige ober, zeer behulpzaam, maakt een mooie plek voor ons onder de terraswarmers.
En bestellen wat te eten, ik bestel iets met een grote aardappel, op aanraden van de ober, dit was echt het gerecht voor als je daar was, dus prima we zijn tenslotte niet iedere dag in Duitsland.
Het was echt super ! grote aardappel, doorgesneden en erbovenop groente, sous en kip en daaroverheen kaas.
De vriendelijke ober komt regelmatig langs en vraagt dan of alles goed gaat???' ja ja alles goed'
Of hij een foto wil maken? dat wil hij en zie het resultaat.
Nadat hij zo'n 3 keer aan dezelfde persoon heeft gevraagt of alles goed gaat slaat de twijfel toch wel toe..'zie ik er ziek uit ofzo?' dat er steeds gevraagt word of alles goed gaat?
Misschien wilde hij gewoon indruk maken !? :-)
Terwijl we er zitten komt er een soort muziekant met een rijdende muziekdoos langs , geen idee hoe ik dit moet uitleggen..het leek wel alsof hij zo uit het boek; ' alleen op de wereld' kwam lopen, een man met een baard en een pijn en een aapje op de muziekkar.
Snel willen we een foto maken , maar deze meneer heeft haast, of wil niet op de foto...pech voor ons!
Maar na het eten en na veel lopen zien we hem weer!!! ' kijk hij staat nu stil! snel een foto'
Dit lukt bijna ...maar net als fototoestel klaar is om te knippen, loopt de meneer weer erg snel weg !!!
wat jammer nu ! nu kan ik het niet aan jullie laten zien hoe leuk hij was!
We lopen weer langs een dakloze, maar deze staat gelukkig gewoon op 2 benen , dus hoeven we niet ...nja laat maar
Hij heeft een winkelwagen met spullen en 2 honden ! een dakloze met 2 honden??
ze zagen er goed uit (die honden dan..) en dat verbaast me wel, dat je dakloos bent en wel voor ze kunt zorgen
Het liefste had ik het hem gevraagt hoe hij dit allemaal doet. nja..en als we dan toch in gesprek zouden zijn had ik nog wel veel meer vragen gehad...
Nog ff blazen na alle gluhwijn en kunnen we met een gerust hart weer in de auto stappen.
Jahaa...nu al..
Nog nieteens een maand geloten en nu missen we het al, we moeten echt weer wachten tot het voorjaar..
Gisteren zat T. achter de computer muziek te luisteren, muziek uit Walibi...
S. zit aan tafel en zegt ' Mam, mijn benen gaan vanzelf dansen van walibimuziek...'
Ja dat kan ik wel begrijpen :-)
Walibi missen? Wie mist er nu Walibi??
Wij dus...
Het is al jaren geleden begonnen, deze ' kwaal' of ' hobby' of ' quality-time' , hoe zal ik het noemen??
ik denk het laatse, zo voel ik het tenminste..
Al sinds we kinderen hebben genieten wij er enorm van om leuke dingen met ze te doen; zwemmen, speeltuin, kinderboerderij , het maakt eigenlijk niet uit wat het is, het gaat erom dat je samen, met elkaar wat leuks doet, ontpannen, plezier hebben, tijd voor elkaar maken.
Niet omdat we ons vervelen thuis :-) alleen blijf je thuis bezig met alles en kiezen we er bewust voor ' de boel de boel' te laten en weg te gaan.
Zo hebben we jaren geleden ons 1e abonnement genomen op de koningin Julianatoren, een super leuk gezellig, gemoedelijk park.
elke keer als we maar even tijd over hadden op zaterdagmiddag , of in de vakantie's tuften we gezellig die kant uit en waren er een paar uur; heerlijk !
Even geen wasjes draaien, gras maaien, ruziende kinderen uit elkaar peuteren, maar gewoon ineens een ' dagje uit' zijn, vakantiegevoel hebben.
Inmiddels hebben we alweer 2 jaar een abonnement op Walibi, Dolfinarium en Hellendoorn. En na jaren zeggen wij; Het blijft leuk!
Omdat we er zo vaak komen zijn we allemaal relax, we overleggen wat we willen doen en doen dat op ons gemak , we kennen de weg erg goed en gezieten ook van alle zitjes en bankjes die er staan :-)
praten graag met andere bezoekers; hebben er al veel leuke en verschillende mensen ontmoet en hebben dan ook de meest leuke en grappige gesprekken :-)
Ook kennen we het grootste deel van het personeel en dat heeft ook zn voordelen, zoals ff achter de schermen kijken bij de achtbaan of zelfs op knoppen drukken.
Soms gaat familie mee, dat is natuurlijk extra leuk!
Vanmiddag was het hier in huis inneens heel stil, alleen de jongste is thuis..
dat gebeurd niet zo vaak , wat een rust...
We besluiten lekker ergens te gaan lunchen met zn 3-en
en meteen ff de stad in te gaan.
S. besteld een kaassoufle, maar tranen springen in zijn ogen als hij een mooi bord krijgt met zijn kaassoufle en hij ziet dat zijn lekkere kaassoufle omringt word met sla, tomaat en komkommer
Hoe durven ze ook zo'n lekkere vette hap te omringen met gezonde sla met vitamine's ?!
t' is ook wel om te huilen ...:-)
S. is kan nu (eindelijk) wat kopen voor zijn verjaardagsgeld
dat lag al te wachten vanaf mei :-)
Dit is het geworden ;
een gitaar met licht en geluid.
Verder hebben we sint geholpen met de inkopen doen en nog wat gekocht voor verjaardag van onze dochter volgende week.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe jullie met kritiek of tips omgaan als het over jouw/jullie opvoeding gaat.
Wanneer voel je het als kritiek, en wanneer als een tip? Kun je daar mee omgaan of vind je het bemoeizucht?
Gaan jullie de discussie aan?
Ik ben erg benieuwd hoe jullie hiermee omgaan
ik denk dat er hierdoor veel negatieve gevoelens worden opgeroepen
door ongevraagd advies of kritiek te geven op de opvoeding van anderen
Zeker als het gaat om een bijzonder kind , dan is de buitenwereld soms erg onredelijk.
Zelf ga ik eigenlijk nooit in discussie over opvoeding met andere moeders, de verschillen zijn vaak zo groot
, een ieder doet het op zn eigen manier en prioriteiten liggen vaak ook heel ergens anders.
Met school, of met ouders in hetzelfde schuitje als wij , vind ik het wel prettig te praten over hoe het wel/niet aan te pakken. Maar dan weet ik ook dat beide partijen weten waar ze het over hebben en het belang van het kind op nr1 hebben staan.
In zulke gevallen vind ik kritiek ook niet erg, ik zie het niet als kritiek, meer als tip hoe het anders/beter te doen.
Waar ik niet op inga is het 'commentaar' van mensen zonder kinderen, of met ouders die het getroffen hebben met gezonde, rustige kinderen en die in de overtuiging leven dat hun kinderen zo geworden zijn dankzij hun ' perfecte' opvoeding.
Ik heb bewondering voor de mensen zonder kinderen die niet oordelen en respecteren hoe je het als ouder doet, zulke mensen bestaan ook! :-)
Zo begon pas een moeder van een zoontje van 4 jaar tegen met te praten, heel gezellig..
over haar opvoeding, over het geen cola mogen drinken, hoe vreselijk slecht ze dit vond,
hoeveel fruit haar kind at en hoe vreselijk ze het vond dat haar kind op feestjes zo vreselijk volgestopt met chips en patat, vreselijk vond ze het !
En haar zoontje at het ook nog !!, dat begreep ze al helemaal niet want ze had hem toch heel anders opgevoed ?!
Voor haar kind geen computerspelletjes, geen tv... zo bleef ze nog een poos doorpraten...
inwendig moest ik lachen, dit is een heel duidelijk voorbeeld van andere priotiteiten :-)
Een paar weken geleden liep ik tegen wat anders aan...
Ik was ergens met mijn kinderen en er komt een leuk ventje van een jaar of 8 op mijn zoon J. aflopen
en slaat de armen om J. heen en tilt hem op
Ik kijk verbaast en ook J. kijkt mij een aan met zo'n blik van; ' dat heb ik weer?!'
Gelukkig zet hij J. al snel weer neer.
Maar 2 tellen later rent hij weer op J. af en slaat armen en benen om J. heen en even later liggen ze samen op de grond...J. laat het maar gebeuren..ik kijk geirriteerd naar de moeder van het kind, maar ze doet niets.
Ik sta op en zeg de jongen dat hij J. moet loslaten omdat dat we dit niet leuk vinden.
Na enig aandringen besluit hij te luisteren, gelukkig maar.
2 keer doet hij dit , 2 x moet ik de jongen van mijn kind afhalen.
Ik verbaas me dat de moeder niks doet?!
Maar uiteindelijk komt ze met een ' verklaring' ; Haar zoontje heeft ADHD
Ze lijkt dit een volledige verklaring te vinden , ik ben verbaast
Niet om het ADHD , dat zie ik ook wel, maar dat ze er zelf niets van zegt vind ik wel vreemt
Even twijfel ik om discussie aan te gaan, maar ik zie ze erg gespannen is en zeg haar vriendelijk dat ik daar alle begrip voor heb, maar ik niet wil dat hij mijn zoon op deze manier 'omklemt'
In gedachte zie ik het voor me...als dit ventje J. de volgende x weer zo steving met armen en benen omklemt en ze weer samen op de grond liggen en ik zou besluiten niets te doen ,
wachten tot J. het teveel word en hij een driftbui krijgt , dan slaat en schopt hij het ventje , ik dan gewoon rustig blijven toekijken
en nadat de moeder haar zoontje heeft ' gered'
vertel ik haar ; ' Ach ja , hij heeft PDD-nos."
Vandaag zijn we naar de Haagse Mart geweest.
Haagse Mart, en nee geen tikfout deze keer !
Dit is echt haags, is me verteld dus geen markt , maar mart !
Ik was er nog nooit geweest en heb dan ook erg genoten en mn ogen uitgekeken.!
Veel etenswaren, erg veel vis, groente en fruit kramen. en allemaal erg goedkoop
ik kocht 10 kiwie's voor 1 euro en 7 bananen voor 1 euro.
moet je in de supermarkt eens proberen...
Ik heb erg veel gekocht en toch weinig geld uitgegeven,
dus we gaan zeker nog eens terug !
Pinnen in Den Haag kan ik niet aanraden..
gezien de rij..
Dit is ook altijd weer leuk in de stad;
Nu weer lekker thuis.
S. in bad gedaan, die was erg moe en had het zo koud, dus geef ik hem in bed een extra deken , zijn benen rillen nog, ik vraag hem of hij het nog steeds koud heeft, zeg hij; ' Nee hoor , alleen mijn benen rammelen nog !'
Het meeste blij ben ik wel met deze aankoop;
kosten; 15 euro
Lage laarsjes, maar wil ik gaan gebruiken als pantoffels , omdat mijne na 6 weken erop lopen er zo uit zien;
Verder heeft T. hier zeer regelmatig een computerprobleem
zie foto;
Dit is hier een veelvoorkomend probleem trouwens..
En het is mijn man nog niet gelukt dit probleem op te lossen , terwijl
hij in de meeste gevallen alle computerproblemen in no-time oplost.
Ook dit jaar staan de schoenen weer klaar, laat de sint maar komen...
We gaan kijken voor een proefles , we zitten samen in de auto.
J. en ik.
J. zit gezellig voor in
dat is altijd als we met zn 2en uit gaan.
J; ' Hoe lang rijden we er over? we hebben nog 30 minuten' ' ongeveer een half uur'
J;' hoeveel minuten?' ' 30 minuten ongeveer'
J; ' Jaha dat snap ik maar hoeveel minuten presies? we hebben nu nog 29 minuten!'
' weet ik niet'
'waarom gaan we deze weg?' ' stil nu maar J.'
' rijden we wel goed? we hebben nu nog 27 minuten!'
'sstt'
'kan je ook een andere weg nemen?' 'ssst'
' hoeveel kinderen zitten er op?'
'ssst'
' Je lijkt wel een slang!! die doet ssst !!'
ik zucht maar eens..
We zijn er bijna, de spanning bij J. is groot
' mama we hebben nu echt nog maar 9 minuten!!!'
We zijn er ..
Bij de deur hangt een bordje met een bak er over
er staat;' Kauwgum verboden'
en het bakje is er om het in te doen..
We gaan naar binnen, een grote hal, je kan je jas er ophangen
het ruikt er fris
gelukkig maar, is erg belangerijk , geur.
Het is er vrij donker , onze ogen moeten er aan wennen
We komen bij een balie, ik vertel de mevrouw dat we hebben gebeld..
we krijgen alletwee een hand , dan komt er een meneer aan die zich voorsteld en een gesprek begint met J.
Het lijkt meteen goed te klikken, ook al merk ik wel dat J. erg moet wennen aan de hele omgeving
Andere kinderen komen binnen , die hebben een pasje , die halen ze door een apperaat.
J. ziet en registreert alles.
We installeren ons op een bank dicht bij de zaal.
ik vertel J. dat hij mee mag doen met de les,
maar hij verzekert mij dat dit echt nog niet kan , omdat hij eerst moet zien hoe het gaat.
ik leg hem voor de zoveelste x uit dat hij het nog niet goed hoeft te kunnen, maar het een les is waar je wat leert.
Dit is moeilijk te begrijpen..
De muziek gaan aan en de les begint, J. zit ademloos te kijken , 45 minuten lang
Steeds als ik zijn aandacht trek, wil praten draait hij zich heeel even om en meld; ' Mam op deze les wil ik !!!"
Hij hoort niet wat ik zeg, daar heeft hij ook helemaal geen tijd voor, hij wil niks missen.
'Mam mag ik alstublieft op deze les???alstublieeeeft?????'
nu heb ik contakt , hehe..
Ik vertel hem dat dit mag, MAAR dat ik echt wil dat hij het laatste kwartier van de les mee gaat doen..
want ik zie het al gebeuren dat we hier elke week alleen maar kijken omdat J. denkt dat hij het nog niet goed kan..
Nu word hij boos.
ik laat hem kiezen; nu mee doen en ik meld je aan
of we gaan nu naar huis.
Uiteindelijk duw ik hem loop ik met hem de zaal in en zet hem tussen de andere kinderen.
Na wat boze blikken van J. naar mij gaat hij mee doen.
Iedereen is verbaast , zo goed als hij het al kan!
ik trots ! J. verbaast; ze vinden me goed?!
Na de les komt Niel (de man die lesgeeft) naar me toe en geeft aan dat J. bijzonder goed is en
meteen kan beginnen met de les , mag met deze groep meedoen, dus niet wachten tot er een nieuwe groep start, dat is goed nieuws !
Een filmpje van een kind wat aan het breakdansen is , dan weet je waar we het over hebben :-)
Zo gaat J. dus ons huis door..
Ik ben nu vooral trots op hem
ze moesten eens weten daar...hoeveel ' overlast' het altijd overdergrondrollen, op handen staan enz
heeft gegeven hier in huis.
J. kon niet normaal lopen door het huis , maar bewoog zich altijd over de grond (en tegen de meubels en muren) , Je zou je nek breken over hem hier in huis.. en ik maar denken dat het lastig is Het is goed en knap!
Verschillende keren is me verteld hem op les te doen, hij vind het zo leuk en kan het zo goed !
op school krijg ik van zijn juf van vorig jaar het adres van deze school, die is erg goed en ook erg goed in omgang met kinderen
, dat vind ik ook erg belangrijk.
Onze dochter wilde dit ook erg graag gaan doen! inmiddels heeft ze ook een proefles gehad en ze is ook zo goed dat ze meteen met de groep mee te doen, wat een onverwacht talent hebben we toch weer in huis !
Zo zien onze woensdagmiddagen er vanaf nu uit, we zijn er erg blij mee.
Het keuzemenu voor vandaag is vis of hamburger, 2 soorten groente en aardappeltoefjes uit de oven.
Ik vraag aan 1 van de gezinsleden wat ie wil, vlees of hamburger
antwoord; ' doe maar een broodje shoarma!'
?!
Gisteren wil J. me laten zien wat hij op een wit vel heeft geschreven, ik kijk..
...tuur aandachtig naar het vel, om te zien wat er nu presies staat, geschreven met gele stift
ik zeg tegen hem dat geel toch wel slecht leesbaar is..
zijn reactie;' Nou misschien is het gewoon tijd om een brilletje te kopen??!'
Nadat moeder Ziva 2 dode jongen had gekregen en de dagen erna zieker leek te worden toch maar naar de dierenarts gegaan...
Daar een echo gemaakt en er bleek nog 1 levend jong in haar buik te zitten, zonder vruchtwater...
Als we wilden dat dit jong kans op overleven had moesten we kiezen voor een spoedkeizersnee
dat hebben we gedaan.
Ik blijf erbij , bijzonder om mee te maken
Ik word gewaarschuwd dat er wel een groot risico is dat het kleintje het toch niet overleeft
het is al bijzonder dat ze nu nog leeft !
Meteen nadat ze is geboren krijg ik haar in mn handen.
De dierenarts geeft haar een naam; Miracel
dit omdat het zo bijzonder is dat ze dit heeft overleeft
Moeder Ziva accepteerd de kleine niet , dus aan ons de bijzondere taak , deze kleine met de hand groot te brengen.
Elke 2 uur een flesje, dag en nacht, wekenlang.
Opnieuw word ons verteld dat de kans groot is dat ze alsnog overlijd, dit omdat ze totaal geen antistoffen van de moeder mee heeft gekregen, niks
Zeker die 1e dagen was moedermelk belangerijk voor de afweerstoffen.
Er word ons dringend geadviseert om een pleegmoeder te zoeken voor de kleine
zonder resultaat, wel komen we in contakt met ' stichting moederloos'
Deze willen het kitten opnemen en met de hand grootbrengen , onder 1 voorwaarde; dat wij afstand doen van het kitten. Ook als ze dan oud genoeg is om naar gezin te gaan , mag ze niet terug naar ons (??!!)
Vreemde regel vinden wij dit!
Dat zou betekenen dat we de keizersnee en alle gebroken nachten , tijd en energie erin hebben gestoken om haar vervolgens ' weg te geven'
Dat denk ik dus niet ! De mevrouw dan de stichting vind het maar raar dat ik dit niet wil, omdat het , volgens haar, bij hun meer kans had op overleven dan bij ons, wij waren ondeskundig..
Dat klopt! Maar we hebben erg veel geleerd in die periode.
Met bijna dagelijks contakt met onze dierenarts is het toch gelukt haar groot te brengen.
Omdat we Miracel niet een handige naam vinden voor de poes heeft onze dochter haar de naam Sterre
